O_Rex
*Wie ziet en wie is blind? Wie behoort de werkelijkheid toe...? De tragedie van de moderne mens die nooit weet wat hij ziet.
- O_Rex baseert zich op de mythologische figuur Oedipus die, nadat hij besefte dat hij zijn vader vermoord had en met zijn moeder geslapen had, zijn eigen ogen uitstak. Als ziende was hij dus blind en wanneer hij zich effectief verblindde kwam hij tot echt inzicht. In O_Rex wordt deze contradictie geprojecteerd op de moderne mens. Die kan nog amper een éénduidig standpunt innemen of zijn eigen ogen vertrouwen. Het gebrek van een centraal perspectief op de wereld wordt geënsceneerd door het toepassen van omni-directionele videotechniek in een podiumvoorstelling met een typische theateropstelling. Eén persoon uit het publiek wordt gekozen als immersant om met videobril en hoofdtelefoon zijn eigen voorstelling te beleven als speler. Er ontstaan twee voorstellingen waarvan er geen enkele het volledige inzicht biedt op wat er zich allemaal afspeelt.
Het libretto Oedipus Rex dat Jean Cocteau voor Stravinsky schreef fungeerde als uitgangspunt voor deze creatie van CREW. In O_Rex staat de mythologische figuur Oedipus symbool voor het tragische lot van de moderne mens die er nooit in slaagt een centraal perspectief op de wereld te verwerven. Er is geen echt narratief in het stuk, eerder een vermenigvuldiging van visuele en akoestische ruimtes. Met technologische interfaces ontstaat een samenspel tussen reële en virtuele kamers. De figuren die deze ruimtes bewonen zien net als de toeschouwers slechts een fractie van een wereld en dit is hun tragisch lot.
O_Rex is een volgende stap in CREW’s experimenten met immersieve technologie. In eerdere voorstellingen zoals Crash en U vormde CREW de toeschouwer om tot immersant. Met videobrillen en hoofdtelefoons kwam de toeschouwer terecht in een nieuwe technologische omgeving met zintuiglijk bedrog en lichamelijke ontgrenzing als gevolg. In O_Rex wordt immersie binnengebracht in het lijsttoneel. Een van de toeschouwers wordt als immersant tot acteur gedoopt. Even belichaamt hij de grens tussen zijn ik en de buitenwereld en tussen voelen en denken. Om zijn omgeving nog complexer te maken wordt gebruik gemaakt van de ‘Robotic Peepholes’ waarbij mobiele computers als vensters een uitzicht bieden op een parallel universum.
Het zaalpubliek ziet O_Rex als een voorstelling waarbij iemand wordt ondergedompeld in een bijna virtuele wereld en verdwijnt in een scenografie zonder grenzen. De immersant op het podium begeeft zich in ruimtes en in een tijd waarvan hij niet eens weet of ze wel bestaan. De grens tussen realiteit en fictie en de discrepantie tussen kijken van binnenin en van buitenaf wordt ten top gedreven. O_Rex van CREW verbeeldt dankzij de doorgedreven toepassing van techniek de levende allegorie van de nieuwe mens: een hybride wezen dat ontstaan is door de doorgedreven kruisbestuiving van dier en machine, met het tragische lot steeds zijn realiteit te moeten herdefiniëren.
Credits
Productie: CREW
Co-productie: Vooruit Gent (B), Festival van Vlaanderen, Gent (B), Le Manège/CECN, Mons (B)
Met de steun van Productiehuis Rotterdam, Rotterdamse Schouwburg (NL) / Dédale en Dicream (FR), Arcadi (FR), Stuk Leuven (B), nOna, Mechelen (B), Spielart Festival, Munchen (D) Technologische partners: EDM (Expertise Centrum voor Digitale Media, Universiteit Hasselt, B), Art&D / IBBT (B) O_Rex werd gespeeld in: Gent, München, Rotterdam, Amsterdam, Kortrijk, Mechelen, Mons, St-Médard en Jalles (Fr) en Parijs (Fr).