Icarus / MAN-O-WAR
Multimedia als prothese...
In Icarus bevinden zowel het publiek als de acteur zich in een ‘computer cave': een geprojecteerde wereld van aaneengesloten dynamische beelden. De verlamde acteur Paul Antipoff krijgt de rol van Icarus die opgesloten zit in het labyrint van zijn eigen lichaam. Hij bedient en bespeelt de ruimte volledig door een computerinterface die bijna als wassen vleugels aan hem gekoppeld zit.
"altijd in een vrucht de vlek die zich uitbreidt of in het oog het puntige rondzwevende stofje waaruit een inwendige doornenkroon zich ontvouwt, de mug die als een rode parel op je arm ligt, de man die als een hond aan je vasthangt en met twee latexvingers je lippen opent, iemand die in je gezicht hoest of lacht, de hostie op de tong, de bordeauxkleurige injectiespuit, altijd de hoop op..."
— Peter Verhelst
Met Icarus introduceert CREW haar visie op multimedia als prothese. De 8x7x4m computercave die interageert met de positie van mensen en bestuurd wordt door de tekentools die erin aanwezig zijn, doet dienst als vervreemdende en hypermoderne setting. Binnen deze bijna virtuele wereld spreekt en acteert Paul Antipoff door middel van een computerinterface die hij manipuleert met zijn tong, zijn kin en een op zijn hoofd bevestigde laser. Zijn ingepakte lichaamsverschijning vormt het centrale knooppunt in een netwerk van multimedia dat dienst doet als letterlijke prothese voor zijn minder valide lichaam. Het publiek wordt omringd door de turbulente geest van de moderne Icarus die zijn ontsnapping met elektronische vleugels voorbereidt. Hij belichaamt de drang van de mens om fysieke grenzen te overstijgen.
DJ Eavesdropper creëert een desoriënterende soundscape en Peter Verhelst voorziet deze voorstelling van een koortsachtige gedachtestroom die iedere vezel van ons lichaam binnendringt. Icarus is een zintuiglijke reis die de aandacht vestigt op de infiltratie en manipulatie van het lichaam door technologie.